יום חמישי, מרץ 06, 2014

דער זארגלאזער אמאל!

דער זארגלאזער אמאל!


איך דערמאן זיך אצינד
אלץ פיצל קינד
גלייך אין אנהויב פון מיין לעבן
גאט האט געשפינט
אן קיין זינד
א ריינע נשמה מיר געגעבן

דער מח עס טראכט
עס נעמט אין אכט
ווען דער גוף האט אנגעהויבן וועבן
צו בייטאג צו ביינאכט
איך נעם אין באטראכט
צו וואס איז געווען מיין שטרעבן

אין בעטל געליגן
די מאמע געוויגן
דאס איז דאך איר איינציג זון
געגעסן געזיגן
געבראכן געשפיגן
ווי יעדע קליין קינד איך בין

די ווינדלען נישט ריין
שמוציג געמיין
די מאמע האט מיר איבערגעטון
קיינמאל געווען אליין
איך הייב אן א געוויין
די מאמע נעבן מיר איך געפין

געווען איז דאס גוט
אין יעדן געביט
אוי ווי געשמאק איז דאס געוועזן
מיט א רוהיג געמיט
די מאמע מיר היט
איך לעב גאר אויף אירע שפּעזן

דאס לעבן אזוי פיין
בעסער קען נישט זיין
נישטא קיין פראבלעמען צו לעזן
צרות קיין איין
איך בין נישט אליין
די מאמע מיין גאנצע וועזן

***

יארן געווינען
אן אשת חיל באקומען
געשטאנען אונטערן חופה אין הויף
א יאך אויף מיר גענומען
די גוטע צייטן צורינען
די שוועריקייטן נעמען זיך צונויף

זארגלאזע צייטן
טוען זיך בייטן
אלעס פאלט אויף מיר ארויף
די חובות טוען רייטן
געלט איז פון דער ווייטן
ווי אזוי נעמט מען דאס אויף

צרות און פּיין
שטעקט אין האלז ווי א ביין
שוועריקייטן טוען זיך מערן
צו וועם זאל איך גיין
ווער וועט מיר פארשטיין
צו ווי זאל איך זיך קערן

עס איז מיר ביטער
פון באשעפער איך ציטער
צו וועט ער מיר דען אויסהערן
ער איז טאקע א גוטער
אבער אויפ'ן קאפ איז דא פּיטער
די עבירות טוען זיך פארמערן

צייטן נישט גוט
אין יעדן געביט
אוי ווי שווער איז דאס געוועזן
שווערע מינוט
אסאך צרות אינדערמיט
פון ווי קען איך נעמען אויף שפּעזן

דאס לעבן פיל מיט פּיין
ערגער ווי איך מיין
ווי אזוי קען מען די פראבלעמען לעזן
צרות מער ווי איין
איך בין אינגאנצן אליין
איך פיל נישט קיין סיפוק אין מיין וועזן

***

טרערן עס רינען
שיעור אראפ פון זינען
דאס הארץ אין מיר עס וויינט
דאס תהלים’ל גענומען
צום פסוק אנגעקומען
כְּגָמֻל עֲלֵי אִמּוֹ עס ליינט

דער באשעפער ווי די מאמע’ן
מיט מיר שטענדיג צוזאמען
מיט רחמנות אויף מיר ער שיינט
איך בין אינגאנצן זיינען
ער טוט אויף מיר שיינען
אין זיינע אויגן בין איך בא’חנ'ט

צו אים וועל איך גיין
ער וועט מיר פארשטיין
איין איינציג קינד בין איך ביי אים
שמוציג בין איך געמיין
איך רעד צו אים מיט געוויין
ער וועט מיר אפוואשן באקוועם

ווי אזוי איך זעה נאר אויס
העלפט ער מיר ארויס
ער איז ווי מיין מאמע פאר דעם
אפילו מיינע עבירות זענען גרויס
בין איך ביי אים ווי אויף א מאמע'ס שויס
דער באשעפער, מיין מאמע, איך האב שוין צו גיין צו וועם

עס איז שוין צוריק גוט
אין יעדן געביט
אוי ווי געשמאק איז דאס געוועזן
מיט א רוהיג געמיט
דער באשעפער מיר היט
איך לעב גאר אויף זיינע שפּעזן

דאס לעבן אזוי פיין
בעסער קען נישט זיין
אלע פראבלעמען קען מען לעזן
צרות מער ווי איין
אבער איך האב צו וועם צו גיין
דער באשעפער מיין גאנצע וועזן!

אין תגובות:

הוסף רשומת תגובה